W Tarnowie można poczuć się jak we Francji. Na ogrodzeniu Pałacu Młodzieży można oglądać niezwykłą ekspozycję, która jest zaproszeniem dla mieszkańców Tarnowa w podróż do Francji, do podparyskiej dzielnicy La Défense.
Wystawa plenerowa fotografii prezentuje ok. 100 zdjęć na 43 planszach. Na fotografiach można zobaczyć nowoczesne centrum biznesowe XXI wieku, smukłe wieżowce oraz efekty postępu technicznego zastosowania najnowocześniejszych technologii, architekturę i dzieła sztuki z aluminium, stali, szkła i tworzyw sztucznych. Wystawę można oglądać na ogrodzeniu Pałacu Młodzieży w Tarnowie wzdłuż ulicy Słowackiego do 9 listopada.
W 2018 roku, La Défense, futurystyczna dzielnica, znajdująca się w podparyskim departamencie Hauts-de-Seine, obchodziła swoje sześćdziesięciolecie. La Défense jest jednym z największych centrów biznesu w Europie. Spełnia ona także rolę ośrodka handlowego, mieszkalnego, wystawienniczego i rozrywkowego. Na tym obszarze znajduje się ponad 11 hektarów parków i skwerów zielonych, liczne fontanny o artystycznych formach, kawiarnie i restauracje. – mówi Joanna Szefer historyk sztuki, a jednocześnie kurator wystawy.
Nazwa dzielnicy pochodzi od rzeźby La Défense de Paris (Obrona Paryża), zainaugurowanej w 1883 r., autorstwa Louisa-Ernesta Barriasa, upamiętniającej żołnierzy walczących w wojnie francusko-pruskiej.
Najsławniejszy, jak dotychczas, obiekt La Défense to Wielki Łuk – La Grande Arche 1989, architektów: Sprekelsena et Andreu, stojący na linii będącej przedłużeniem Paryskiej Osi Historycznej, zaczynającej się od Luwru i przechodzącej przez słynny, paryski Łuk Triumfalny na placu Gwiazdy.
La Défense, muzeum pod gołym niebem, wzbogaciła się z upływem czasu o zachwycające dzieła sztuki, rzeźby, które wpisały się w jej urbanistyczny pejzaż, m.in. « Pająk » 1976 Caldera, « Kciuk » 1994 Césara, « Komin » 1995 Morettiego, « Podwójny totem » 1976 Miró. Pośród dzieł światowych artystów obecne są również rzeźby Polaków: Mitoraja, Piotra Kowalskiego, Adamczewskiej, czy Selingera – żydowskiego artysty polskiego pochodzenia.
Urbanistyczne zagospodarowanie La Défense, której głównym elementem jest rozdzielenie poziomu komunikacji pieszej i samochodowej, wzbogacone zostało interesującymi realizacjami architektonicznymi, w tym, m.in.: Cnitem 1958, architektów: Camelota, De Mailly i Zehrfussa; Wieżą Total 1985, architektów: Saubota, Julliena, Menkesa, Webba i Zerafa; Wieżą EDF 2001, architektów: Peia i Saubota…. Najwyższym obecnie wieżowcem jest 231 metrowy, o 56 kondygnacjach, wieżowiec First, Dacberta i Stenzela, o kształcie trójramiennej gwiazdy, wybudowany w 1974 r. i ponownie otwarty po przebudowie w 2011 r.
Zrealizowana w 2020 r., architektoniczna perełka Saint-Gobain Tower, wysokości 165m, projektu architektów D. Valode i J. Pistre, jest wykonana z całości ze szkła i można ją porównać do grupy trzech kryształów wychwytujących i rozpraszających światło, grających na odbiciu i przezierności. Posiada 44 poziomy, w tym 38 nad poziomem La Défense. Wykonana jest z ponad 80 materiałów i rozwiązań Saint-Gobain. Dzięki zastosowanym rozwiązaniom wieża Saint-Gobain jest ekologiczna.
Dzięki projektom przyszłościowym które są istotnymi przykładami zrównoważonego budownictwa, La Défense przybiera nowe, uwspółcześnione, oblicze. Interesująca architektura, jak również urbanistyczne zagospodarowanie tej części paryskiego przedmieścia, jest doskonałym przykładem na dialog pomiędzy dynamiczną dzielnicą La Défense a przeobrażającymi się w dniu dzisiejszym polskimi miastami.