Kobieta rozdająca Komunię św., czytająca podczas liturgii, a także zanosząca Komunię do domów chorych – takie zmiany umożliwiają nowe zasady.
12 grudnia wchodzi w życie dekret Konferencji Episkopatu Polski dotyczący posługi stałego lektoratu i akolitatu udzielanego także kobietom. Określa on wiek, przymioty kandydatów i kandydatek, a także podkreśla, że otrzymanie tych posług nie daje prawa do utrzymania czy wynagrodzenia ze strony Kościoła.
Kobiety i mężczyźni, którzy teraz czytają Pismo Święte podczas liturgii otrzymują tę funkcję tylko na określony czas, np. do momentu ukończenia studiów czy opuszczenia parafii.
– Natomiast posługa lektoratu jest już na całe życie i wymaga wielu przygotowań – mówi diecezjalny duszpasterz Liturgicznej Służby Ołtarza ks. Sylwester Brzeźny.
– Nowość polega na tym, że do stałej posługi lektora zostają dopuszczone również kobiety. Po odpowiedniej formacji, która powinna trwać 3 lata, osoba ma zostać dopuszczona do stałej posługi lektora. Zawsze będzie mogła odczytać Słowo Boże – podkreśla.
Także na stałe będzie można otrzymać posługę akolitatu.
– Do tej pory np. siostry zakonne w swoich zgromadzeniach miały taką możliwość, żeby wystawiać Pana Jezusa czy zanosić Komunię innym siostrom. Teraz ta posługa została otwarta dla kobiet – mówi ks. Brzeźny.
Z dniem wejścia w życie dekret ogólny będzie obowiązywał we wszystkich diecezjach Polski.
Do tych posług trzeba się dobrze przygotować podkreśla diecezjalny duszpasterz Liturgicznej Służby Ołtarza.
– Przede wszystkim do posługi trzeba być powołanym. To nie tylko będzie wyznaczenie do tego, żeby ktoś czytał w kościele, ale ta osoba musi najpierw poczuć powołanie, musi go otrzymać od Boga. Powołanie, czyli najpierw Bóg wybiera, a później dana osoba odpowiada, podejmując posługę, przechodząc formację – dodaje.
Zgodnie z treścią dekretu ogólnego, w Polsce biskupi będą mogli udzielać posług stałego lektoratu i akolitatu kandydatom i kandydatkom, którzy ukończyli dwudziesty piąty rok życia.
Wymaga się od kandydatów i kandydatek, aby odznaczali się wzorowym życiem moralnym, apostolskim oddaniem, bezinteresownością, szczerą pobożnością i gorliwym życiem sakramentalnym, szczególnym umiłowaniem Pisma Świętego i Eucharystii oraz duchem posłuszeństwa Kościołowi.
Muszą oni posiadać także odpowiednie przymioty intelektualne, wystarczającą wiedzę o tej posłudze w Kościele, wyróżniać się solidnością w pracy oraz umiejętnością współpracy z innymi.
Winni cieszyć się dobrą opinią i być akceptowani przez wiernych wspólnoty, do której należą i w której będą wypełniać powierzone im zadania. Do pełnienia swych zadań powinni być przygotowani przez odpowiednią formację.