– Był zawsze kapłanem, który miał szacunek do drugiego człowieka, niezwykle inteligentny i ze specyficznym poczuciem humoru – tak wspominają księdza Henryka Szmulewicza uczestnicy uroczystości w pierwszą rocznicę jego śmierci.
W Szczucinie, rodzinnej parafii kapłana sprawowana była Msza święta koncelebrowana z udziałem biskupa Andrzeja Jeża.
Eucharystii przewodniczył bp Mirosław Gucwa, ordynariusz diecezji Bouar w Republice Środkowoafrykańskiej.
– Zawsze był osobą, która tworzyła rzeczywistość – tak księdza Henryka Szmulewicza wspomina w rozmowie RDN biskup Andrzej Jeż.
– Każdy z nas ją tworzy, ale zawsze w inny sposób patrzył na otaczający świat, zawsze widział to w innej perspektywie – i tej Bożej, ale i tej zarazem ludzkiej. Niezwykle utalentowany, świetny naukowiec, grał też na instrumentach, m.in. na organach i fortepianie, miał wiele talentów, które w pełni wykorzystał. Miał niezwykle cięty, inteligentny dowcip, poza tym zawsze wielka kultura, szacunek do każdego człowieka, otwartość.
– Śp. ks. Henryk Szmulewicz zawsze w naszej pamięci pozostanie jako wyjątkowy kapłan i człowiek – mówią koledzy zmarłego.
– Wspaniały kapłan, mądry człowiek, przyjaciel, bardzo zainteresowany potrzebami ludzi. Przyjmujemy z wdzięcznością to, co ksiądz Henryk zrobił, co mógł zrobić, ale z drugiej strony wszyscy patrzymy na to, co jeszcze my mamy do zrobienia. Był jednym ze zdolniejszych kleryków, kapłanów, filozofów, specjalizował się w eschatologii. Pan zaprosił go po ludzku przedwcześnie.
Ks. prof. Henryk Szmulewicz był sekretarzem naukowym ówczesnego biskupa tarnowskiego Józefa Życinskiego, wieloletnim pracownikiem naukowym i dydaktycznym, ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie.
Pełnił także obowiązki ojca duchownego w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie oraz kierownika administracyjnego Katolickiego Ośrodka Studiów Społecznych w Lipnicy Murowanej. Ponadto pełnił posługę egzorcysty.
Ks. Henryk Szmulewicz był wykładowcą na Wydziale Teologicznym Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, a ponadto wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Kamieniecko-Podolskiej na Ukrainie.
Był autorem wielu książek i artykułów naukowych oraz promotorem prac naukowych.