47 lat temu muzycy zespolu Deep Purple rozpoczeli prace nad jednym z najwazniejszych albumów w historii rocka – Deep Purple In Rock.
To byla piata plyta w dyskografii zespolu, za to pierwsza, która uczynila zen megagwiazde. Obok albumów Led Zeppelin II oraz Paranoid Black Sabbathh stala sie fundamentem dla heavy metalu. Prace nagraniowe rozpoczete w sierpniu 1969 roku trwaly w studiach IBC, De Lane Lea i Abbey Road do maja roku nastepnego.
Album, wydany w czerwcu 1970 roku, otwieral porywajacy Speed King. Niespelna szesciominutowy utwór, który zostal zarejestrowany na poczatku listopada 1969 roku. Król szybkosci, cytujac rockowa klasyke (Good Molly Miss Molly, Tutti Frutti), niczym rozpedzony ekspres zaprezentowal talent, wyobraznie i umiejetnosci muzyków. Znalazly sie w nim szalencze popisy wokalne Iana Gillana, w partii srodkowej znakomity dialog organów Hammonda Johna Lorda i gitary Ritchie’go Blackmore’a, i – dla dopelnienia calosci – nienaganna, pelna poweru jazda sekcji rytmicznej.
Drugi utwór na plycie – Bloodsucker kontynuowal uderzenie Króla szybkosci. Zwarty i soczysty, gdyby zostal wydany na singlu, z powodzeniem móglby scigac sie na ówczesnych listach przebojów.
Jako trzeci numer (bodaj najslynniejszy z plyty) zarejestrowany zostal Child In Time. Basista John Glover wspominal niegdys: Wspólne wakacje z Ianem Paicem (perkusista) i Ritchiem Blackmorem, to byla jedna z pierwszych rzeczy po moim dolaczeniu do grupy. Plywalismy lodzia po Tamizie i sluchalismy calego mnóstwa plyt. Jedna z nich byl wydany w 1969 roku krazek kalifornijskiej grupy It’s A Beautiful Day, ale szczególnego znaczenia nabral pochodzacy zen utwór Bombay Calling. Przy okazji wspólnego jammowania wzieto go na warsztat. Przerodzil sie z czasem w zupelnie nowa kompozycje bedaca pierwowzorem Child In Time, jednak podobienstwo linii melodycznej wstepu pozostalo.
Prace nagraniowe nad Dzieckiem w czasie rozpoczeto w listopadzie 1969 roku. Powstala rzecz niezwykla, w której znaczace miejsce znalazly zarówno tworzace nastrój (juz w introdukcji) klawisze Lorda, jak i budujace napiecie pozostale instrumenty. Calosc stala sie jednak przede wszystkim popisem wokalnym Gillana, który w swoistym crescendo potrafil kilkakrotnie przechodzic od cichego spiewu do dramatycznego krzyku. Slodkie dziecko w czasie ujrzysz linie / linie dzielaca dobro od zla / Patrz, oto slepiec strzela do swiata / lecace kule zbieraja swe zniwo / Jesli byles zly / o Boze, na pewno byles / i nie trafil cie lecacy olów / lepiej zamknij oczy, schyl glowe / i czekaj na rykoszet / Chce uslyszec twój krzyk. Jeden z recenzentów nazwal kompozycje dziesieciominutowym tour de force zespolu.
Druga strone plyty otwieral Flight Of The Rat, niespelna osmiominutowy utwór, ze znakomita jazda klawiszy Lorda, ostrym, pelnym czadu graniem Iana Paice’a na bebnach, zgrabnymi solówkami Balckmore’a z ewidentnymi odniesieniami do brzmien Jimi’ego Hendrixa.
Po Locie szczura nastepowal Into The Fire, najkrótszy kawalek na plycie, za to ozdobiony jedrnym i ciezkim jak czolg riffem. Numer zostal zarejestrowany podczas sesji w studiach IBC w koncu listopada 1969 roku. Zatrzymaj wykrwawianie umyslu nim bedzie za pózno / posluchaj uwaznie tego, co do ciebie spiewam /…/ zmierzasz w ogien. W tamtym czasie uznano, ze zarówno Flight Of The Rat, jak i Into The Fire to antynarkotykowe manifesty.
Nastepnym na plycie stal sie utwór Living Wreck. Kompozycja, podobnie jak Speed King, zostala zarejestrowana w poczatkowym okresie pracy nad plyta. Inzynier Andy Knight (dzwiekowiec) tak wypowiadal sie o tym kawalku: prezentuje moje ulubione brzmienie perkusji, jest autentycznie zywe, metaliczne i ciezkie.
Wedlug niektórych czlonków zespolu, z Rogerem Gloverem na czele, Living Wreck nie byl jednak tak dobry jak inne kawalki na plycie. Ale to rzecz gustu.
Calosc zamykala kompozycja Hard Lovin Man, rejestrowana ponoc w dzien Nowego 1970 Roku. Basista zespolu mówil: to mój ulubiony kawalek na tym albumie, jest tu tak wiele ognia, solo Jona Lorda jest tak bardzo bliskie tego, co wykonuje na scenie, to numer który oddaje prawdziwy charakter zespolu.
Plyta w zestawieniu bestsellerów w rodzimej Anglii dotarla do pozycji czwartej, w Niemczech i Australii uplasowala sie na czele. W wielu krajach, w tym takich jak: USA, Argentyna, Francja czy Holandia uzyskala status zlotej.
Krzysztof Borowiec