Osuszenie i zabezpieczenie przed zawilgoceniem murów budynku bazyliki katedralnej w Tarnowie – m.in. takie prace zostaną wykonane dzięki pieniądzom z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków.
Te środki przyznane zostały jeszcze za poprzedniego rządu. Dotacja wynosi ok. 3,5 mln zł.
Jak mówi proboszcz parafii katedralnej ks. Adam Nita, prace przy bazylice obejmą przede wszystkim to, czego nie widać, a jest konieczne do zrobienia.
– Głównym zadaniem tych prac jest odprowadzenie wody, wilgoci ze ścian katedry. Na dole widać, że ta wilgoć podchodzi. Prac będzie dużo. To przebudowa kanalizacji deszczowej. Prace dotyczyć będą instalacji wodnej, gazowej, elektrycznej. To wszystko wymaga dużej ingerencji w otoczenie katedry. Wiąże się także ze ściągnięciem otoczaków, kostki brukowej, zrobieniem nowego podłoża.
W związku z pracami już są utrudnienia, a będą one jeszcze większe. Kierowcy nie będą mogli parkować na placu przy bazylice. Od kiedy? Dokładnie nie wiadomo.
– W tym momencie zostało wyłączone wejście do katedry od strony północnej. Jesteśmy zmuszeni na czas prac, które się tutaj odbywają, przenieść nocną adorację do nawy Najświętszego Sakramentu z wejściem od Placu Katedralnego. W związku z remontem należy się spodziewać dużych utrudnień czy wręcz zamknięcia Placu Katedralnego przez cały rok.
Jakiekolwiek niespodzianki związane z remontem mogą przedłużyć prace.
– Otoczenie katedry jest gratką dla archeologów, antropologów. Było tutaj miejsce, gdzie grzebano ludzi. Do końca nie wiemy co kryje ziemia. Wcześniej były już rożne ingerencje i szczątki osób zostały zabrane. Ale cały czas możemy napotkać na niespodzianki historyczno-archeologiczne. Planujemy zakończyć wszystkie prace do końca roku. Jeżeli wypadną nadzwyczajne okoliczności to może się to przedłużyć na następny rok.
W planach jest także wykonanie iluminacji tego zabytkowego kościoła. Koszty pokryje parafia.
Katedra to najbardziej reprezentatywny zabytek Tarnowa. Wielokrotnie była przebudowywana. W swym pierwotnym, gotyckim, XIV-wiecznym kształcie, była to zapewne budowla bezwieżowa, jednonawowa z prostokątnym prezbiterium, wzniesiona z cegły z dodatkiem kamienia. Stopniowo pierwotna bryła kościoła była obudowywana kaplicami od końca XIV w. do XIX w.