2 lutego w Kościele katolickim obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego. Jest także nazywane świętem Matki Bożej Gromnicznej. Tego dnia, podczas Mszy świętych, księża pobłogosławią świece. Kończy się okres śpiewania kolęd.
Święto upamiętnia ofiarowanie Jezusa Chrystusa w Świątyni Jerozolimskiej. Maryja wraz z Józefem ofiarowała Dzieciątko Jezus Bogu Ojcu, a Symeon ogłosił, że narodzony Syn Boży jest światłem świata i zbawieniem narodów.
Wierni idą do kościoła ze świecami. Ks. dr Jakub Kuchta z Wydziału Katechetycznego przypomina, że zapalamy ją w różnych momentach życia.
– Gromnica ma symbolizować płomień Bożej Opatrzności, czuwający nad ludźmi, którzy zmagają się z różnymi trudnościami życia, przede wszystkim z klęskami żywiołowymi. W wielu domach do tej pory w czasie burzy, powodzi, pali się gromnicę, stawia się ją w oknie i ludzie się modlą, prosząc Maryję o pomoc. Gromnicę zapala się także, gdy ktoś umiera. Czuwając przy osobie umierającej, trzyma się zapaloną gromnicę lub wkłada się świecę w ręce osoby umierającej czy zmarłej.
Kończy się czas Bożego Narodzenia, bo w polskiej tradycji trwa on do 2 lutego, natomiast liturgicznie okres Bożego Narodzenia skończył się w niedzielę Chrztu Pańskiego.
Rozbieramy choinki i szopki. Nie będziemy już śpiewać kolęd.
Od roku 1997 w święto Ofiarowania Pańskiego obchodzony jest Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
Jakim znakiem dla współczesnego świata są osoby konsekrowane?
Zbliża się Dzień Życia Konsekrowanego. Niektóre siostry powołanie realizują w pracy z dziećmi