Kwestia zdrowia psychicznego to z pewnością trudny temat, natomiast warto zauważyć, że mimo tego, powoli przestaje być społecznym tabu. Dotyczy to zarówno aspektu, jakim jest wsparcie psychologiczne dla dzieci, jak i dla dorosłych. Wyciąganie ręki po pomoc i uczestniczenie w terapiach to obecnie zjawisko występujące kilkukrotnie częściej niż miało to miejsce kilkanaście lat temu. W ostatnim czasie głośny stał się temat pomocy psychologicznej dla dzieci. Jeśli szukasz wsparcia psychologicznego dla twojego dziecka to poza znalezieniem dobrego specjalisty, któremu będzie potrafił zaufać twój potomek, warto zaczerpnąć nieco informacji na temat takiej formy pomocy.
Czym różni się wsparcie psychologiczne dla dzieci od tego dla dorosłych? Przykład psychoterapii
Dorosły jest świadomy swoich uczuć, potrafi je nazwać i analizować powody, przez które się one pojawiają. U najmłodszych nie jest to już takie łatwe, dlatego wsparcie psychologiczne dla dzieci wygląda zupełnie inaczej. Podstawową kwestią, która odróżnia współpracę psychologa z dorosłym, a tą z dzieckiem są metody terapeutyczne. U pierwszej grupy odbywa się to najczęściej (w dużym uproszczeniu) na rozmowie pacjenta ze specjalistą, której podstawy opierają się na odpowiednim nurcie psychologicznym dostosowanym do jego potrzeb. W przypadku dzieci psychoterapeuta bazuje na różnego rodzaju aktywnościach poprzez zabawę, ponieważ właśnie w ten sposób najmłodsi najczęściej pokazują trudności, z jakimi się mierzą. Dziecko powinno czuć się tam swobodnie i bezpiecznie. Jest to szczególnie ważne, dlatego że relacja, którą nawiązuje specjalista z pacjentem stanowi istotny czynnik wspierający postępy w leczeniu.
Innym aspektem odróżniającym wsparcie psychologiczne dla dzieci w formie psychoterapii od tego stosowanego u dorosłych jest motywacja. Osoba pełnoletnia zwykle sama zgłasza się na terapię, ponieważ jest świadoma swoich problemów i chce wyzdrowieć. Na terapię dziecko kieruje rodzic, ponieważ to on zauważa niepokojące zmiany w jego zachowaniu. Pociecha nie ma więc motywacji wewnętrznej, dlatego że nie jest w pełni świadoma swoich zachowań.
To, na co jeszcze zwracają uwagę specjaliści to to, z kim tak naprawdę współpracują w trakcie terapii. W przypadku osób dorosłych kooperacja odbywa się jedynie na linii pacjent-terapeuta. Przy terapii dziecięcej ze specjalistą współpracuje bardzo często (w różnym stopniu) jego całe najbliższe otoczenie. Mowa tutaj zarówno o rodzicach, rodzeństwie, jak i nauczycielach w szkole czy wychowawcach w przedszkolu.
Wsparcie psychologiczne dla dzieci: Jak przebiega pierwsza konsultacja z psychologiem?
Najczęściej stosowaną metodą jest brak udziału dziecka w pierwszym spotkaniu z psychologiem. Stawiają się na nie jedynie rodzice przedstawiający powód, dla którego zgłosił się po wsparcie psychologiczne dla dzieci, a specjalista jest w stanie zebrać od nich potrzebne informacje stanowiące podstawę rozpoczęcia terapii. Na następne konsultacje przychodzi już także mały pacjent. Każde takie spotkanie kończy rozmowa z rodzicami podsumowująca oraz plan działania na najbliższy czas mających na celu pomoc dziecku i ogólną poprawę sytuacji.